30 Δεκεμβρίου 2005
Τευχος 7
:
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ουραγός στην έρευνα-τεχνολογία η Ελλάδα
Παράγουμε ιδέες τύπου Google
Το χαμένο Νομπέλ της Ελλάδας
Μιχάλης Μπέτσας
Κώστας Κοσματόπουλος

A. Διαβάζουμε μαζί
Ο πρωτοπόρος της δωρεάν τηλεφωνίας
Παγκόσμια έκθεση ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum για το 2005
Πλουσιότεροι μόνο των Πορτογάλων
Πώς το κράτος παράγει διαφθορά
Πράσινα Χριστούγεννα
Μείωση ή μηδενισμός σε υπηρεσίες του ΟΒΙ για την ενθάρρυνση της καινοτομίας
B. Ο κόσμος που έρχεται
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕ
Εναλλακτικές παραγωγές σχεδιάζει η ΕΒΖ
ΒΡ:8 δις. Δολλάρια για οικολογικές μορφές ενέργειας
Πρόστιμο 70 εκατ. Προς το παγκόσμιο Χρηματιστήριο Ρύπων
Γ. Ίσως σας ενδιαφέρει
Θέλετε να ζήσετε περισσότερα χρόνια;
Δ. Για εσάς
Περί παραγωγικότητας
Ατάκες εκτός πραγματικότητας
ΜΕΡΟΣ Ε’:ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΙ ΚΟΜΒΟΙ
www.economics.gr
ΜΕΡΟΣ ΣΤ’:ΣΥΝΕΔΡΙΑ-ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
Leadership in Action & Drastic Supply Chain Solutions
1o Συνέδριο Κορυφής για την εξυπηρέτηση πελατών
ΜΕΡΟΣ Ζ’
Η μάστιγα των συντομογραφιών
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ


  • ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ
    ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ




    ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ – ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ – ΝΕΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Είμαστε Ουραγοί στην Ε.Ε.
         Σε πρόσφατο άρθρο εβδομαδιαίας εφημερίδας (ο κόσμος του Επενδυτή της 28-30/10/05) υπήρχε ο τίτλος «Παράγουμε ιδέες τύπου Google;»
        Σε άλλο άρθρο του ένθετου της εφημερίδας το ΒΗΜΑ της 1-1-2006 με τίτλο ΒΗΜΑ SCIENCE υπήρχε θέμα με τίτλο «ΝΟΜΠΕΛ – Το Χαμένο Νόμπελ της Ελλάδας». Επίσης στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ της 25-12-2005 υπήρχε ένθετο με τίτλο 12 ΠΡΟΣΩΠΑ του 2005, στο οποίο παρουσιαζόταν δύο σημαντικοί Έλληνες ο Μιχάλης Μπλέτσας και ο Κοσμάς Κοσματόπουλος. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε και τα τέσσερα ανωτέρω κείμενα, τα οποία αναφέρονται με τον ένα ή άλλο τρόπο στο ερώτημα για το κατά πόσο είναι δυνατόν να δημιουργηθούν στην Ελλάδα από Έλληνες νέα προϊόντα οποιασδήποτε μορφής, τα οποία με την σειρά τους θα δημιουργήσουν πλούτο για τους δημιουργούς τους και την χώρα.
        Ως γνωστόν τα νέα προϊόντα βασίζονται σε νέες ιδέες, που χρησιμοποιούν υπάρχουσα τεχνολογία ή σε εφευρέσεις με άμεση πρακτική εφαρμογή.
        Το θέμα που θίγω βέβαια είναι σύνθετο και δεν σκοπεύω να προσπαθήσω να το εξαντλήσω. Απλά και μόνο θέλω να εκφράσω την γνώμη, ότι η επιθυμία να δημιουργήσει κάποιος ένα νέο προϊον μπορεί να ενισχυθεί κυρίως μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι μόνο μέσω επιδοτήσεων σε ανέργους ή εργαζόμενους επιστήμονες και μη.
        Αν διαβάσουμε τα άρθρα, που προανέφερα και τα οποία ακολουθούν θα αναρωτηθούμε, γιατί ο Μεσολογγίτης γιατρός Ι. Λυκούδης δεν αναγνωρίστηκε – αντιθέτως διώχτηκε – από τον ιατρικό κόσμο της Ελλάδας. Επίσης θα αναρωτηθούμε γιατί ο Μιχ. Μπλέτσας και ο Κ. Κοσματόπουλος έφυγαν από την Ελλάδα. Επίσης θα αναρωτηθούμε για το κατά πόσον οι δύο τελευταίοι θα είχαν φθάσει εκεί που έφθασαν, εάν είχαν μείνει στην Ελλάδα.
        Το γεγονός, ότι όλοι αυτοί είχαν τελειώσει το λύκειο και τις πρώτες πανεπιστημιακές τους σπουδές στην Ελλάδα δείχνει, ότι το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα είναι αρκετό για να δημιουργήσει ικανούς επιστήμονες. Τι φταίει λοιπόν μετά;;
        Το αρχικό λοιπόν ερώτημα μετατρέπεται στο τι είναι εκείνα που εμποδίζουν τους Έλληνες να αναπτύξουν νέες ιδέες και τι είναι εκείνα που θα τους διευκόλυναν.
        Πιστεύω ότι οι κύριες δυσκολίες προέρχονται από την δυσκολία που έχει γενικά η ελληνική κοινωνία να επενδύσει στην έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη καθώς και να αποδεχθεί τις νέες ιδέες, γενικά και ειδικά όταν αυτές προέρχονται από Έλληνες.
        Αυτή η δυσκολία μεταφράζεται σε:     

  • Δυσπιστία των επαγγελματικών φορέων να αποδεχθούν, την ανακάλυψη, την επινόηση, την νέα ιδέα, που παρουσιάζεται από μέλη τους ή και μη μέλη τους. Εξόχως αποδεικτική προς αυτή την αλήθεια είναι και η στάση των Ελλήνων γιατρών έναντι της πρωτοποριακής ανακάλυψης του γιατρού Ι. Λυκούδη.
  • Αδυναμία χρηματοδότησης της εφαρμογής νέων ιδεών από το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα και τις Ελληνικές Επιχειρήσεις.
  • Αποθάρρυνση των νέων επιστημόνων να ασχοληθούν με την ανάπτυξη νέων προϊόντων και από το Πανεπιστήμιο και από τις οικογένειές του, γιατί θεωρείται, ότι αυτά δεν θα τους δημιουργήσουν άμεσο οικονομικό όφελος.
  • Έλλειψη χώρου και χρόνου για πειράματα, για εφαρμοσμένη έρευνα, για δοκιμαστικές κατασκευές στα εκπαιδευτικά ιδρύματα κάθε βαθμίδας.
        Πιστεύω επίσης, ότι η αλλαγή μπορεί να εισαχθεί μόνο μέσα από την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Αυτή η αλλαγή θα πρέπει να είναι συγρόνως αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή προτύπων για το τι θεωρείται επιτυχία, αλλαγή στην διδασκαλία όλων των νέων ιδεών. Σαν ένα απλό παράδειγμα αναφέρω, ότι είναι ελάχιστα τα σχολεία, στα οποία οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να μετάσχουν οι ίδιοι σε ένα απλό πείραμα φυσικής ή χημείας.
         Φυσικά οι επιδοτήσεις που δίδονται μέσω διάφορων προγραμμάτων ευρωπαϊκών ή εθνικών δεν πρέπει να υποτιμηθούν αλλά δεν είναι αρκετές για να αλλάξουν την κατάσταση.
        Το πρώτο από τα 4 άρθρα αναφέρεται στο Πρόγραμμα της Γεν. Γραμ. Έρευνας και Τεχνολογίας, πληροφορίες για το οποίο θα βρείτε στο www.gsrt.gr.
        Το δεύτερο στην μεγάλη ανακάλυψη ενός γιατρού από το Μεσολόγγι, η οποία δεν έγινε δεκτή από το ιατρικό κατεστημένο της χώρας.
        Τα δύο επόμενα άρθρα αναφέρονται σε δύο Έλληνες επιστήμονες στο εξωτερικό και στην πορεία τους προς επινοήσεις και ανακαλύψεις διεθνούς ενδιαφέροντος.
        Σαν επιβεβαίωση προς τις παραπάνω απαισιόδοξες σκέψεις ήρθε η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα είναι 23η μεταξύ των 25 στις δαπάνες για έρευνα και καινοτομία. Στην ίδια ανακοίνωση περιλαμβάνεται η πρόβλεψη, ότι, έαν συνεχιστεί η τωρινή κατάσταση θα χρειαστούμε 45 χρόνια για να φθάσουμε τον Μέσο Όρο της Ευρ. Ένωσης.
        Συνάπτουμε την σύνοψη αυτής της ανακοίνωσης από την Εφημερίδα «Καθημερινή» της 13/1/2006.








ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ




ΤΕΥΧΟΣ 1




ΤΕΥΧΟΣ 2




ΤΕΥΧΟΣ 3




ΤΕΥΧΟΣ 4




ΤΕΥΧΟΣ 5




ΤΕΥΧΟΣ 6