Τευχος 14



Με το Kerasma ο Ελληνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου επιχειρεί να αντιγράψει το ιαπωνικό "μοντέλο" σούσι και το ισπανικό τάπας

H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟΚΤΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Σημαντική επιτυχία του 1ου Παγκόσμιου Συνεδρίου που διοργάνωσε ο ΟΠΕ στο Μέγαρο Μουσικής

ΣΠ. ΚΤΕΝΑΣ


Το δικό της brand name επιχειρεί να "χτίσει" η ελληνική γαστρονομία στο εξωτερικό. Το οποίο ακούει στο όνομα Kerasma και η πρώτη μεγάλη πρωτοβουλία για την προώθησή του ήταν η διοργάνωση την περασμένη εβδομάδα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών του 1ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Ελληνικής Γαστρονομίας και Βιομηχανίας Τροφίμων - Οίνων - Ποτών από τον Ελληνικό Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ). Ηταν αναμφίβολα μια εξαιρετικά επιτυχημένη κίνηση, αφού για πρώτη φορά στην Αθήνα διασταυρώθηκε ο βηματισμός των εκπροσώπων ορισμένων εκ των μεγαλυτέρων διεθνών δικτύων διανομής, μεγάλων ξένων εισαγωγέων, δημοσιογράφων του διεθνούς εξειδικευμένου Τύπου και των σημαντικότερων ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων ειδών διατροφής και ποτών. "Το Βήμα" παρακολούθησε τις εργασίες του συνεδρίου και συνομίλησε με εκπροσώπους και των δύο πλευρών. Οι δηλώσεις και τα νέα που έρχονται στην επιφάνεια δημιουργούν μια προσδοκία του νέου που γεννιέται στην προσπάθεια εξωστρέφειας πολλών ελληνικών επιχειρήσεων. Ας επιχειρήσουμε να "φωτογραφίσουμε" ορισμένες από αυτές τις θέσεις.

  Ο κ. Ντμίτρι Αξένοφ, διευθυντής Ανάπτυξης της ρωσικής εταιρείας κρασιών Rosagroimport


Ο κ. Ντμίτρι Αξένοφ, νεαρό στέλεχος της ρωσικής εισαγωγικής εταιρείας οίνων Rosagroimport, έκλεισε με την οινοβιομηχανία Μπουτάρη μια σημαντική συμφωνία: το 2006 η ρωσική εταιρεία θα εισαγάγει στη χώρα της 93.000 λίτρα κρασιού (120.000 μπουκάλια) της οινοβιομηχανίας Μπουτάρη. Με την απόφασή της αυτή η ρωσική εταιρεία λαμβάνει ένα μικρό "ρίσκο" αφού το παρελθόν έτος είχε εισαγάγει περίπου 85.000 λίτρα.

"Οι ποσότητες αυτές είναι αμελητέες για τη ρωσική πραγματικότητα" λέει μιλώντας προς "Το Βήμα" ο κ. Αξένοφ, τον οποίο συναντήσαμε στο περιθώριο του A/ Παγκόσμιου Συνεδρίου Γαστρονομίας του ΟΠΕ. "Θα μπορούσαμε να εισάγουμε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες αν το επώνυμο ελληνικό κρασί δεν ήταν τόσο ακριβό. Δείτε, για παράδειγμα, ενώ οι τιμές των αντίστοιχων γαλλικών κρασιών κυμαίνονται μεταξύ 1,5 και 3 ευρώ, τα ελληνικά κρασιά ξεκινάνε από 3 ευρώ και πάνω. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι τα ελληνικά κρασιά δεν έχουν πολλά όπλα για να ανταγωνιστούν σπουδαία ευρωπαϊκά κρασιά".

Πώς θα μπορούσε να αντιστραφεί αυτή η τάση; Τι αποφάσεις μπορούν να ληφθούν ώστε τα ελληνικά κρασιά να γίνουν περισσότερο ελκυστικά για το ευρύ ρωσικό κοινό; "Εμείς από την πλευρά μας" λέει ο κ. Αξένοφ "ήλθαμε στην Αθήνα έχοντας στο μυαλό μας να θίξουμε στους αρμόδιους κρατικούς παράγοντες δύο σοβαρά ζητήματα: πρώτον, πρέπει να υπάρξουν επιχορηγήσεις στους έλληνες παραγωγούς ώστε να μπορέσουν και οι ίδιοι να διαθέσουν σε πιο ανταγωνιστικές τιμές τα προϊόντα τους στις διεθνείς αγορές· δεύτερον, να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα προβολής των ελληνικών κρασιών που θα τα κάνει πιο αναγνωρίσιμα στο εξωτερικό. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται εκδηλώσεις γευσιγνωσίας, κινήσεις μάρκετινγκ και έντονη διαφημιστική προβολή".


Οι δημοσιογράφοι που εξειδικεύονται σε θέματα γαστρονομίας ανήκουν ασφαλώς στην ομάδα εκείνη η οποία επηρεάζει την ευρωπαϊκή και τη διεθνή κοινή γνώμη. Αυτός ήταν ο λόγος που η διοίκηση του ΟΠΕ αποφάσισε να καλέσει αρκετούς εκπροσώπους των συγκεκριμένων μέσων. Ενας εξ αυτών είναι η κυρία Μισέλ Μοράν, διευθύντρια συντάξεως του αμερικανικού περιοδικού "The Gourmet Retailer".


  H κυρία Μισέλ Μοράν, διευθύντρια συντάξεως του περιοδικού γαστρονομίας "The Gourmet Retailer"

H κυρία Moran μάς μίλησε με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για τις κινήσεις προώθησης της μαστίχας Χίου, για το ελληνικό ελαιόλαδο και για τα περίφημα ελληνικά κρασιά. "Ολα αυτά χρειάζονται συστηματικές προσπάθειες προβολής" λέει η κυρία Moran, προτείνοντας "να υπάρξουν εξειδικευμένες προσπάθειες προβολής επί μέρους προϊόντων μέσω επισκέψεων στην Ελλάδα μικρών ομάδων που θα αποτελούνται από εκπροσώπους δικτύων διανομής, εισαγωγέων, σεφ και δημοσιογράφους".

H ίδια αναφέρεται στα αντίστοιχα αφιερώματα που έγιναν στη μεσογειακή διατροφή και σε περιοχές της Ισπανίας. "H αξιοποίηση επιχειρηματικών περιοδικών, όπως το "The Gourmet Retailer", που απευθύνεται σε περίπου 25.000 επαγγελματίες και επιχειρήσεις γαστρονομίας των ΗΠΑ, είναι μια κίνηση η οποία κάνει άμεσα γνωστές πρωτοβουλίες όπως το Kerasma. Από αυτή την άποψη είναι ιδιαίτερα θετικό το άνοιγμα του ΟΠΕ, που μπορεί να επαναληφθεί με την ευκαιρία της διοργάνωσης της διεθνούς έκθεσης Fancy Food την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου στη Νέα Υόρκη".



  Ο κ. Emmanuel Kottis, ιδιοκτήτης της αυστραλιανής εισαγωγικής εταιρείας Elco Food

Ο κ. Emmanuel Kottis, Ελληνοαυστραλός δεύτερης γενιάς, ελέγχει μια από τις σημαντικότερες εισαγωγικές εταιρείες τροφίμων της Αυστραλίας. H Elco Food Company Ltd είχε ξεκινήσει το 1980 εισάγοντας τρόφιμα από την Ελλάδα τα οποία απευθύνονταν κυρίως στους έλληνες μετανάστες, μέσω μικρών λιανεμπορικών εταιρειών. "Τα τελευταία πέντε χρόνια διακινούμε τα προϊόντα μας στο ευρύ κοινό της Αυστραλίας, μέσω των μεγάλων λιανεμπορικών επιχειρήσεων Coles και Woolworths. Εξακολουθούμε να εργαζόμαστε με σημαντικές εταιρείες όπως οι: Δωδώνη, Ελαΐς, Μίσκο, Ιωαννίδης (ελιές), Λουμίδης, Μέλι Αττικής. Θεωρούμε ωστόσο αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο επιχειρηματικό σχέδιο ώστε να ενισχυθεί η αναγνωρισιμότητα των ελληνικών προϊόντων στη μεγάλη αυτή αγορά. Αλλωστε μαζί με εμάς δραστηριοποιούνται τρεις ακόμη μεγάλες επιχειρήσεις. Αν υπάρξει μια γενναία διαφήμιση των ελληνικών προϊόντων στην αγορά της Αυστραλίας, πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξουν θεαματικά αποτελέσματα στην προώθηση προϊόντων όπως η φέτα και το ελαιόλαδο".

H μαστίχα Χίου, το Μέλι Αττικής και η αρτοποιία Ferro αποτελούν τρία λαμπρά δείγματα επιτυχημένης εξωστρεφούς δραστηριότητας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τα 6 εκατ. ευρώ που ήταν ο κύκλος εργασιών τής Ferro, τα 5 εκατ. ευρώ προέρχονται από εξαγωγές.

Το μοντέλο όμως που θεωρείται από τα πλέον επιτυχημένα είναι αυτό της μαστίχας Χίου. H Ενωση Μαστιχοπαραγωγών, ξεπερνώντας τον εαυτό της, δημιούργησε ένα υπερσύγχρονο παραγωγικό και εμπορικό μοντέλο, κατορθώνοντας μάλιστα με την επιτυχία της να προσελκύσει στο νησί ιδιώτες επενδυτές. Εκτός από τον "Νηρέα", που έχτισε εργοστάσιο στο νησί, ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση της μαστίχας αρχίζουν να επιδεικνύουν και ξένες πολυεθνικές.


  Ο κ. Γιάννης Μανδάλας, διευθύνων σύμβουλος των Mastiha Shops

"Στις ιστορικές αγορές των αραβικών χωρών έρχονται να προστεθούν οι απαιτητικές αγορές της Ιαπωνίας, της Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ" λέει για την προσπάθεια εξωστρέφειας της εταιρείας ο κ. Γ. Μανδάλας, διευθύνων σύμβουλος των Mastiha Shops. "Από τους 165 τόνους φυσικής μαστίχας που παρήχθησαν το 2005, οι 90 τόνοι αφορούσαν εξαγωγές. Οι προσδοκίες μας για τις εξαγωγές του τρέχοντος έτους είναι κατά πολύ υψηλότερες. Ετσι, εφέτος αναμένεται να έχουμε μια αύξηση 10% των εξαγωγών μαστίχας και 12% τσίχλας".

Στην επιτυχία του μοντέλου των Mastiha Shops συνέβαλαν και μια σειρά συμφωνίες με επιχειρήσεις διαφόρων κλάδων με στόχο τη δημιουργία "κοινών προϊόντων": σε συνεργασία με τον Χαΐτογλου δημιουργήθηκε ο χαλβάς-μαστίχα, με τον Κορρέ τα καλλυντικά με μαστίχα, με τα Coffeway αντίστοιχα προϊόντα. H προώθηση όλων αυτών των προϊόντων ήλθε ωστόσο να ενισχυθεί με ένα τριετές πρόγραμμα προβολής (2006-2008) της τάξεως των 3 εκατ. ευρώ.

Εξαιρετική εμφανίζεται επίσης η πορεία της επιχείρησης Μέλι Αττικής: από τα περίπου 18 εκατ. ευρώ που αναμένεται να είναι ο τζίρος της το 2006, το 8% θα είναι οι εξαγωγές. "Εχουμε ανοίξει μεγάλες αγορές, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιαπωνία" λέει το στέλεχος της εταιρείας κυρία Μαργαρίτα Πίττη.


ΟΠΕ
Σημαντικές συμφωνίες




"H επιδίωξή μας" λέει μιλώντας προς "Το Βήμα" ο διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου κ. Π. Δρόσος(φωτογραφία) "ήταν να φέρουμε σε επαφή τους έλληνες επιχειρηματίες με ορισμένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της διεθνούς γαστρονομίας, των μεγαλύτερων αλυσίδων σουπερμάρκετ, των εισαγωγέων και των ανθρώπων του Τύπου που ασχολούνται με αυτά τα θέματα. Στη διάρκεια του συνεδρίου έγιναν εκατοντάδες χρήσιμες επαφές, πολλές από τις οποίες κατέληξαν σε συγκεκριμένες συμφωνίες".



Το ΒΗΜΑ, 19/03/2006



επιστροφή