Τευχος 13



Θα "κόψουν" το πετρέλαιο με... βιολογικό ντίζελ
HΠA: πληθαίνουν όσοι βάζουν "τηγανόλαδο" στα ρεζεβουάρ


CORINE LESNES

Είναι κίτρινο, παχύρρευστο και για τη μυρωδιά του δεν υπάρχει ομοφωνία. "Μερικοί λένε πως μυρίζει τηγανητές πατάτες. Άλλοι ποπ κορν", λέει ο Πίτερ Μπελ, ο οποίος το παρασκευάζει στο Όστιν του Τέξας.


Το εν λόγω υγρό, το βιοντίζελ, είναι βιολογικό καύσιμο φυτικής προέλευσης, ένα από τα νέα καύσιμα στα οποία βασίζονται οι ΗΠΑ για να μειώσουν κάποτε την ενεργειακή εξάρτησή τους από τη Μέση Ανατολή. Ανύπαρκτο πριν από δέκα χρόνια, έκανε την είσοδό του στις στατιστικές τού υπουργείου Ενέργειας με την ονομασία "κίτρινο λίπος". Πρόκειται για χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι, το οποίο χρησιμοποιείται στους κινητήρες.

Το φαινόμενο πήρε έκταση μέσα σε μερικά χρόνια. Σε ολόκληρη την Αμερική, πολλοί έχουν αρχίσει να συγκεντρώνουν το λάδι του τηγανίσματος από τα εστιατόρια και τα φαστ φουντ για να το μετατρέψουν σε βιολογικό καύσιμο. Σύμφωνα με τη "Star Tribune" της Μινεάπολις, καταφέρνουν να διανύουν ακόμη και 1.000 χιλιόμετρα μ' έναν κινητήρα που ουσιαστικά δεν ρυπαίνει και τον οποίο "φουλάρουν" χωρίς να ξοδεύουν τίποτε. 		 
Βιοντίζελ στις ΗΠΑ. Οι παρασκευαστές του είναι λιγότεροι από 20, αλλά ετοιμάζονται 12 νέες εγκαταστάσεις παραγωγής



Από τις κουζίνες

Το απόθεμα της πρώτης ύλης δεν είναι αμελητέο. Πάνω από ένα δισεκατομμύριο λίτρα χρησιμοποιημένα λάδια παράγονται κάθε χρόνο από τις αμερικανικές κουζίνες. "Είναι και το θέμα της μόδας", εξηγεί ο Τζος Τίκελ, από τους πρωτοπόρους της τάσης αυτής. "Οι άνθρωποι θέλουν να φτιάξουν βιοντίζελ. Και το μαγειρικό λάδι είναι κάτι στο οποίο έχουν πρόσβαση οι πάντες".

Αρκεί να αναμείξεις το χρησιμοποιημένο λάδι με μεθανόλη. Χάρη σ' ένα κιτ μετατροπής, το οποίο διατίθεται στο Ίντερνετ, μπορεί κανείς να εξασφαλίζει πως το καύσιμο δεν θα πήζει όταν κάνει κρύο. Υπάρχει ωστόσο ένα μειονέκτημα: πρέπει να έχει κανείς όχημα που κινείται με ντίζελ, όχι βενζινοκίνητο.

Ο Τζος Τίκελ είναι ο συγγραφέας του βιβλίου "Από τη φριτέζα στο ρεζερβουάρ". Επί δύο χρόνια ταξίδευε στις ΗΠΑ μ' ένα μικρό λεωφορείο ζωγραφισμένο με ηλιοτρόπια, το οποίο έκαιγε αποκλειστικά τα χρησιμοποιημένα λάδια που έπαιρνε από τα εστιατόρια τα οποία συναντούσε στον δρόμο του. Στις 6 Φεβρουαρίου εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του, το "Biodiesel America", την ίδια περίοδο που ξεκινούσε στο Σαν Ντιέγκο η Εθνική Διάσκεψη του Βιοντίζελ, με 2.000 συμμετέχοντες, διπλάσιους απ' όσους το 2005. "Οι άνθρωποι βλέπουν την πραγματικότητα", εξηγεί ο Τίκελ.

H κυβέρνηση Μπους πριμοδότησε φορολογικά το βιοντίζελ στο ενεργειακό πρόγραμμά της για το 2004, με αποτέλεσμα η παραγωγή του να τριπλασιαστεί: 14 εκατομμύρια γαλόνια το 2003, 30 εκατομμύρια το 2004 και σχεδόν 75 εκατομμύρια το 2005. Αυτήν τη στιγμή οι μεγαλύτερες ποσότητες του βιοντίζελ παράγονται από τη σόγια μάλλον, παρά από το χρησιμοποιημένο λάδι μαγειρέματος. Ακόμη όμως κι αν καθίστατο δυνατή η εκμετάλλευση όλου του αποθέματος τηγανόλαδου των ΗΠΑ, "δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε παρά μόνο το 5% των αναγκών σε ντίζελ", λέει ο Τζος Τίκελ.

Με την άνοδο όμως των τιμών των καυσίμων, το βιοντίζελ έγινε ανταγωνιστικό. Προς το παρόν, οι παρασκευαστές του είναι λιγότεροι από 20, αλλά ετοιμάζονται 12 νέες εγκαταστάσεις παραγωγής.



ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ KANTPI ΣΤΑ... ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΑ
Τραγουδά... οικολογικά
TO 2004, ο Γουίλι Νέλσον, ο θρύλος της μουσικής κάντρι, μπήκε στην αγορά του βιοντίζελ. Δημιούργησε τη δική του μάρκα καυσίμων, την "Bio-Willie", και το καύσιμό του είναι ένα μείγμα 80% ντίζελ και 20% βιοντίζελ παρασκευασμένο από λάδι σόγιας. Τον Αύγουστο του 2005 το έριξε στην αγορά στο βενζινάδικο-φετίχ των νταλικέρηδων του Τέξας, το Carl's Corner, νότια του Ντάλας, όπου ο Νέλσον συνήθιζε να τραγουδάει. Σήμερα εξυπηρετεί 30 έως 40 φορτηγά την ημέρα.  
Γουίλι Νέλσον. Ο τραγουδιστής εξυπηρετεί πελάτες σε βενζινάδικο



ΤΑ ΝΕΑ , 13/02/2006



επιστροφή