Τευχος 13



XAΪNTEMAPIE ΣBEPMEP

Πρόσωπα Άρνηση του καταναλωτισμού

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

"Μπορούμε όλοι να έχουμε όλα όσα θέλουμε, επειδή όλοι έχουμε κάτι να προσφέρουμε σε αντάλλαγμα": η Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ χαρακτηρίζει "πολιτική πράξη" τη στάση ζωής που έχει υιοθετήσει.

H μοναδική ιδιοκτησία της βρίσκεται σε μια δερμάτινη τσάντα. Δεν θέλει να έχει τίποτε άλλο. Είχε σπίτι, αυτοκίνητο, έπιπλα, βιβλία, πίνακες και τα χάρισε όλα. Έκλεισε τον τραπεζικό λογαριασμό της, παραιτήθηκε από την υγειονομική ασφάλιση, άφησε το γραφείο ψυχοθεραπείας που διατηρούσε. Ήθελε να δει αν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς χρήματα, και τα καταφέρνει επί δέκα ολόκληρα χρόνια. Το 1994 δημιούργησε τον σύλλογο ανταλλαγών "Πάρε-δώσε", με βάση την αρχή πως όλες οι δουλειές είναι ισότιμες και πως μπορεί να πληρώσει για μια ιατρική επίσκεψη κουρεύοντας το γκαζόν του γιατρού. Όλοι έχουμε να προσφέρουμε κάτι, έτσι όλοι μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε...

Το 1996 συνειδητοποίησε πως της χρειάζονταν όλο και λιγότερα χρήματα για να ζει. Και έκανε το άλμα στο άγνωστο. Σήμερα παίρνει φαγητό από ένα κατάστημα βιολογικών προϊόντων και για αντάλλαγμα σκουπίζει την αυλή και διαχειρίζεται τις ον-λάιν παραγγελίες. Κοιμάται στα σπίτια ανθρώπων που λείπουν διακοπές, όπου ποτίζει τα λουλούδια και βγάζει βόλτα τον σκύλο. Το γραφείο της είναι μια θέση σε ένα Ίντερνετ καφέ. Από εκεί, οργανώνει νέους συλλόγους ανταλλαγών. Το όνειρό της είναι να φτιάξει έναν σε κάθε συνοικία της πόλης της, του Ντόρτμουντ.
Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ: "Οι άνθρωποι είναι όλο και πιο δυσαρεστημένοι από αυτή την κοινωνία, που μετράει την επιτυχία με τον τραπεζικό λογαριασμό"


H Χαϊντεμαρίε, πρώην δασκάλα και διπλωματούχος ψυχολόγος, είναι 63 χρόνων, έχει δύο μεγάλα παιδιά και λέει πως ποτέ δεν αισθανόταν τόσο πλούσια ούτε τόσο ευτυχισμένη. "Ήθελα να αλλάξω τον κόσμο", λέει στην ανταποκρίτρια της ιταλικής "Λα Στάμπα", "να ακυρώσω τις διαφορές ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Έψαχνα εναλλακτικές επιλογές στην κοινωνία μας". Ξέρει πως δεν μπορούν όλοι να ζήσουν έτσι, ωστόσο "όλοι μπορούν να αναθεωρήσουν τον ρόλο του χρήματος και να αναζητήσουν το νόημα της ζωής τους σε αυτό που είναι μάλλον, παρά σε αυτά που έχουν". Στην αρχή δυσκολεύτηκε πολύ, αλλά τώρα όλα είναι ευκολότερα: στη γειτονιά την ξέρουν, η τσάντα της είναι γεμάτη σημειώματα ανθρώπων που ζητούν τις συμβουλές της, για να κοιμηθεί μπορεί να διαλέξει το σπίτι που της αρέσει περισσότερο. Την καλούν σε εκπομπές, δίνει διαλέξεις, έχει γράψει ένα βιβλίο ("Τα τάληρα των αστεριών", πήρε τον τίτλο από ένα παραμύθι των αδελφών Γκριμ) που πούλησε 20.000 αντίτυπα. "Οι άνθρωποι είναι όλο και πιο δυσαρεστημένοι από αυτή την κοινωνία που μετράει την επιτυχία με τον τραπεζικό λογαριασμό", εξηγεί. Επικριτές έχει πολλούς, κυρίως γυναίκες. "Τόλμησα να βγω από την καθημερινότητα και αυτό δεν μου το συγχωρούν. Ίσως με ζηλεύουν. Αν είχα γεννηθεί σε άλλον αιώνα, θα κατέληγα στην πυρά ως μάγισσα".


ΤΑ ΝΕΑ , 04/04/2006


επιστροφή