 
| ||||||
Οι ερευνητές του WWF κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αφού η τουριστική και οικιστική ανάπτυξη, το κυνήγι και τα βοσκοτόπια έχουν καταστροφικές επιπτώσεις Bουλιάζουν στα μπάζα οι υγροβιότοποι Eξαφανίζονται σπάνια ψάρια και πουλιά σε 40 νησιά του Aιγαίου ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ Εκπέμπουν SOS περισσότεροι από 200 υγροβιότοποι στα νησιά του Αιγαίου. Πρόκειται για έλη, βάλτους, λίμνες, ρυάκια, χειμάρρους που βρίσκονται διάσπαρτα σε 40 νησιά, από τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο έως τη Γυάρο, τη Σέριφο και τη Ρόδο. Αρκετοί από αυτούς φιλοξενούν σπάνια - μοναδικά στον κόσμο - είδη της χλωρίδας και της πανίδας. Ωστόσο, η τουριστική και οικιστική ανάπτυξη, η υπερβόσκηση, το κυνήγι, η γεωργία τούς απειλούν με υποβάθμιση και καταστροφή.
Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα, λένε οι ερευνητές του WWF που έχουν αρχίσει εκστρατεία καταγραφής αυτών των υγροβιότοπων, είναι το γκιζάνι, μικρό ψάρι που ζει σε ρυάκια της Ρόδου και... πουθενά αλλού στον κόσμο. Επίσης, κατέγραψαν εντυπωσιακές συναθροίσεις φλαμίνγκο στους υγροβιότοπους της Λήμνου, ακόμα και ομάδες των 4.000 πουλιών. Στην Αλυκή της Κω φωλιάζουν αρκετά σπάνια πουλιά, καστανόχηνες, φαλαρίδες, αλλά και γαλιάντρες, όπως και πετροτριλίδες. Επιπλέον, στην ίδια περιοχή υπάρχουν αμμόλοφοι ύψους 1-2 μέτρων, με τη χαρακτηριστική βλάστησή τους. Ωστόσο, οι ερευνητές χτυπούν καμπανάκι γι' αυτές τις περιοχές καθώς κατέγραψαν συνεχή υποβάθμιση των οικοσυστημάτων τους. Χωρίς σχεδιασμό. Το 75% των υγροβιότοπων του Αιγαίου χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους και παρότι οι μισοί εμπίπτουν σε κάποιο θεσμικό καθεστώς προστασίας, σε ελάχιστες περιπτώσεις εφαρμόζεται συνετή διαχείριση. Οι συνήθεις χρήσεις - κατά κανόνα χωρίς κάποιου είδους σχεδιασμό ή μέτρο προστασίας - είναι: άρδευση, ύδρευση, κυνήγι, κτηνοτροφία. Οι ερευνητές του WWF έχουν καταγράψει έως σήμερα περίπου 240 υγροβιότοπους σε νησιά του Αιγαίου, αλλά ο αριθμός τους αναμένεται να ξεπεράσει τους 270. Όπως είπαν στα «NEA» οι υπεύθυνοι της έρευνας, ο δρ βιολόγος - ορνιθολόγος ειδικός διαχείρισης και ερμηνείας περιβάλλοντος Γιώργος Κατσαδωράκης και ο δασολόγος δρ Νίκος Γεωργιάδης, «η έκταση των περισσότερων υγροβιότοπων κυμαίνεται από 1 έως 30 στρέμματα. Ωστόσο μερικοί, ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα νησιά με ομαλό ανάγλυφο όπως η Λέσβος και η Λήμνος, φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 5.000 στρέμματα». Απόβλητα απειλούν τα φλαμίνγκο στην Κω Ακόμα και σε υγροβιότοπους που είναι ενταγμένοι σε καθεστώς απολύτου προστασίας, εμφανίζονται προβλήματα. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο δρ Γεωργιάδης, τα τελευταία χρόνια ο έκτασης 930 στρεμμάτων υγροβιότοπος Τιγκακίου στην Κω, όπου συχνάζουν φλαμίνγκο, αλλά και χελώνες καρέτα-καρέτα, υπέστη σοβαρές πιέσεις και αλλοιώσεις, όπως μπαζώματα, οικοδομικές εργασίες για την ανέγερση ξενοδοχείου, διάνοιξη δρόμων, εκχερσώσεις. Ακόμη και μετά την ισχύ του Προεδρικού Διατάγματος, που έθεσε τον υγροβιότοπο σε καθεστώς απολύτου προστασίας, συνεχίζεται η μόλυνση των νερών από... απόβλητα ελαιοτριβείων. Πάντως, το μεγαλύτερο πρόβλημα, τονίζουν οι επιστήμονες, είναι οι πολύ μικροί υγροβιότοποι που δεν βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας. Και αυτό επειδή οι... επιτήδειοι μπορούν πολύ εύκολα να τους καταστρέψουν. Δείτε περισσότερα στο: http: //www.tanea.gr ΤΑ ΝΕΑ , 10/12/2005 | ||||||
